Historia Zgromadzenia

Congregatio Sororum Immaculati Cordis Beatae Virginis

Zgromadzenie Sióstr Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny
Congregatio Sororum Immaculati Cordis Beatae Virginis
(popularna nazwa Siostry Serca Maryi)

 

 

Historia

         Początki Zgromadzenia Sióstr Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny sięgają roku 1911. Żyjący we Lwowie O. Konstanty Marszałowicz TJ zebrał wokół siebie grupę pobożnych dziewcząt zakładając Stowarzyszenie Miłości Bożej. W zamierzeniach założyciela Stowarzyszenie miało podjąć pracę misyjną i posługę w Kościele lokalnym.

Siostry żyjąc skromnie oddawały się pracy charytatywnej we Lwowie,    a po śmierci opiekuna przekształciły się w habitowe Zgromadzenie Sióstr Niepokalanego Serca NMP. Czasy powojenne sprowadziły siostry do Krakowa oraz na ziemie odzyskane. Jednocześnie siostry starały się o zatwierdzenie Zgromadzenia przez władze kościelne. Rok 1952 przyniósł uregulowanie prawne istnienia Instytutu, dzięki któremu siostry złożyły swoje pierwsze śluby zakonne. Zatwierdzenia Zgromadzenia dokonał ks. biskup Franciszek Jop 6 stycznia 1959 roku w Opolu.

Od tego momentu Siostry realizują swój charyzmat, którego ideą przewodnią jest służba Kościołowi na wzór Matki Najświętszej i ewangelicznych niewiast. Dają świadectwo swojej miłości do Boga i ludzi, naśladując Niepokalane Serce Maryi. Siostry poświęcają się pracy duszpasterskiej w parafiach, szkołach, przedszkolach W ten sposób starają się upodabniać do Maryi zdążającej z pomocą do krewnej Elżbiety. Duchowość maryjną szerzą wśród dzieci i młodzieży zakładając przy parafiach grupy Dzieci Maryi i Krucjaty Niepokalanej. Swoje powołanie siostry realizują na kilku placówkach, w: Krakowie, Leżajsku, Kudowie Zdroju, Kietrzu Śląskim oraz w Niepołomicach, gdzie znajduje się Dom Generalny Zgromadzenia.