O. Konstanty Marszałowicz TJ /ur. 12. 03 1855 r./ był doświadczonym duszpasterzem. Szereg lat spędził w różnych parafiach diecezji przemyskiej, a w latach 1890 – 1892 w Stanach Zjednoczonych.. W 1893 roku wstąpił do zakonu jezuitów i po złożeniu ślubów zakonnych oddał się pracy jako misjonarz ludowy. Pełnił również przez jakiś czas obowiązki kapelana więziennego w Nowym Sączu i Krakowie. Ponadto we Lwowie był kuratorem Stowarzyszenia św. Zyty. Jako uduchowiony kapłan zajmował się kierownictwem duchowym pobożnych dziewcząt, które pragnęły poświęcić się życiu zakonnemu i pracy charytatywnej. Mając zamiar stworzyć zgromadzenie misyjne zgromadził swoje penitentki i stworzył dla nich regulamin wspólnego życia. W ten sposób dał początek Stowarzyszeniu Miłości Bożej.
Jednakże wybuch I wojny światowej i jego późniejsza choroba, a w końcu przedwczesna śmierć 25.03.1918 r. w Chyrowie, przerwały Jego starania nad dalszym tworzeniem Stowarzyszenia. W konsekwencji przekształciło się w Zgromadzenie Niepokalanego Serca NMP, które 6 stycznia 1959 r. zostało zatwierdzone przez ks. Biskupa Franciszka Jopa w Opolu.