s. Monika

Świadectwo o powołaniu siostry Moniki

„Wielbi dusz moja Pana”… / Magnificat/

 

Razem z Maryją wdzięcznym sercem wielbię Boga za dar życia i powołania. Otrzymałam tę łaskę, że dziękuję za 25 lat życia zakonnego przed cudownym wizerunkiem Matki Bożej Pocieszenia w Leżajsku. W tym miejscu dojrzewało i kształtowało się moje powołanie. Jak kadr z filmu przypominają mi się chwile, gdy po skończonych lekcjach klęczałam przed obrazem Matki Bożej i rozmawiałam o sprawach, którymi żyje młody człowiek. Tym bardziej cenię sobie tę łaskę, że powróciłam po wielu latach na to miejsce, by służyć Jezusowi i Jego Matce swoją skromną pracą w bazylice.

Do Zgromadzenia Sióstr Niepokalanego Serca NMP wstąpiłam 16 lipca 1987 roku w Roku Maryjnym. Po latach odczytuję to jako znak, że Pan wybrał mnie, bym realizowała swoje powołanie poprzez szerzenie kultu Serca Maryi. To Sece kryje w sobie szczególną tajemnicę najdoskonalszej i najszlachetniejszej miłości, która wskazuje drogę do Jezusa. Ufam, że Maryja poprowadzi także i mnie po ścieżkach wiodących Tego któremu zaufałam..

Przeżywając swój jubileusz proszę Cię, Panie, byś przyjął moją modlitwę. Napełnij moje życie swoim światłem, bym zjednoczona z Tobą stawała się bogatsza i piękniejsza wewnętrznie i tym darem dzieliła się z potrzebującymi.

 

                                                                                          s. Monika