LIST OKÓLNY NA 100 – LECIE OBJAWIEŃ W FATIMIE
KOCHANE SIOSTRY,
Nr 100 / 2017 r.
Już niebawem rozpoczną się w całym Kościele powszechnym obchody 100 – lecia objawień w Fatimie. Potwierdzeniem ważności tych uroczystości będzie pielgrzymka następcy św. Piotra papieża Franciszka do Fatimy, podczas której dokona kanonizacji błogosławionych pastuszków Hiacynty i Franciszka. Cały świat, a szczególnie oczy ludzi wierzących będą skierowane w stronę Portugalii, gdzie od 13 maja do 13 października 1917r. Maryja ukazywała się trojgu małym dzieciom, które stały się powiernikami Jej orędzia dla świata. Objawienia fatimskie, których świadkami byli mali pastuszkowie Franciszek, Hiacynta i Łucja sprawiły, że beztroskie i zwyczajne dzieci stały się narzędziami w rękach Maryi, by uratować świat przed zagładą. Mimo, iż nie rozumiały całkowicie tego, o co prosiła „Jasna Pani”, to skrupulatnie przekazały dorosłym przesłanie Maryi, a same usunęły się w cień.
Maryja – Ucieczka grzeszników chcąc ratować świat i powstrzymać sprawiedliwą rękę Boga nawoływała w swych objawieniach do ofiary, pokuty i wynagradzającej modlitwy różańcowej. Ponadto wyraziła pragnienie, by szerzył się kult Jej Niepokalanego Serca, któremu należy poświęcić Rosję i cały świat. Wiemy, że toczące się działania wojenne nie pozwoliły wcześniejszym papieżom zrealizować tego aktu. Dokonał tego nasz papież św. Jan Paweł II 25 marca 1984 r., kiedy to w duchowej łączności ze wszystkimi biskupami całego świata w Bazylice św. Piotra zawierzył Maryi Rosję i świat. Wypełnił w ten sposób powtarzające się prośby siostry Łucji – bezpośredniego świadka objawień. Ponadto było to następstwem także osobistych doświadczeń papieża, którego Matka Boża ocaliła od śmierci 13 maja 1981 r. Udając się rok po zamachu z dziękczynną pielgrzymką do Fatimy, św. Jan Paweł II nawiązał w swojej homilii do treści objawień fatimskich, które korespondują z przesłaniem Ewangelii Chrystusowej i brzmią :” Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię” (Mk 1,15).
Zatem na kanwie tych Chrystusowych słów i orędzia z Fatimy, wdzięczne za dar powołania spróbujmy na nowo zagłębić się w ich treść. Sięgnijmy do początków Zgromadzenia, które kształtowało się w cieniu objawień fatimskich. Dołóżmy wszelkich starań, by z entuzjazmem powrócić do naszego charyzmatu i żyć nim na co dzień. Służmy Jezusowi w naszych bliźnich i czcijmy Maryję poprzez kult Jej Niepokalanego Serca. Niech pielęgnowana świadomość, że jesteśmy Jej duchowymi córkami sprawi, że żarliwa modlitwa i ochoczo podejmowana pokuta przyczyni się do wypełnienia orędzia fatimskiego, którego głównym przesłaniem jest wynagrodzenie za grzechy własne i całego świata.
Nasze szczere oddanie Niepokalanemu Sercu Maryi i realizowanie Jej próśb nie odmieni od razu grzesznej rzeczywistości wokół nas, spowoduje jednak proces uzdrawiania naszej duszy. Tylko wtedy z odnowionym sercem możemy ofiarować swe życie za zbawienie ludzi i przyczynić się do ratowania dusz pogrążonych w cieniu śmierci. Dlatego też żadna z nas nie może żyć w duchowym letargu, który otwiera drogę do oziębłości, rutyny, zniechęcenia i przesłania wzrok na to co najistotniejsze – zbawienie własne i tych, których powierzył nam Bóg.
Mając na względzie takie niebezpieczeństwo obudźmy się, by realizować nasz charyzmat i z nowym zapałem oraz miłością w sercu niezależnie od wieku i ludzkich słabości ofiarować swoje cierpienia, modlitwy, a także dobre uczynki, aby wynagradzać Niepokalanemu Sercu Maryi za grzechy. Niech szczególnym dniem Maryjnym będzie każda sobota, a zwłaszcza pierwsza sobota miesiąca obchodzona w duchu pokuty i wyrzeczenia. Zachętą, a jednocześnie wzorem dla każdej z nas niech będą mali pastuszkowie z Fatimy, którzy dobrowolnie podejmowali pokutę, umartwiali swoje ciało i znosili mężnie cierpienia.
Łącząc się z Siostrami w modlitwie,
życzę owocnego przeżywania fatimskich
uroczystości jubileuszowych.
Marta Muskus
Przełożona Generalna
Niepołomice, 2017.05.13
AKT ZAWIERZENIA NIEPOKALANEMU SERCU MARYI
Maryjo, Patronko nasza, ufne w Twoją matczyną dobroć i potęgę Twego wstawiennictwa u Boga, zawierzamy Ci dzisiaj przyszłość naszego Zgromadzenia i dalszy jego rozwój. Niechaj rosną nasze szeregi przez nowe i dobre powołania Sióstr i ich świętość.
Przeczysta Oblubienico Ducha Świętego, upraszaj szczególne światło dla Matki Generalnej oraz Jej Rady, roztropność dla wszystkich Przełożonych Zgromadzenia, by ich decyzje i postanowienia były zgodne z Bożą wolą.
Chcemy, o Maryjo czcić Twoje Niepokalane Serce przez naśladowanie Twych cnót. Zawierzamy Tobie siebie samych i wszystkie nasze domowe Wspólnoty. Daj nam wiernie zachować śluby zakonne, daj jedność i miłość wzajemną, daj wytrwanie w dobrym do śmierci i wyjednaj nam łaskę wiecznego zbawienia.
O Dziewico Niepokalana, słodka Matko Boga i nasza Matko, Maryjo! Oddajemy się Twemu Niepokalanemu Sercu z całym zawierzeniem. Ty rządź i kieruj nami! Ty jesteś naszym ratunkiem, bo przecież sama powiedziałaś, że Twoje Niepokalane Serce zwycięży! Amen.
