2 LUTEGO – DZIEŃ ŻYCIA KONSEKROWANEGO

Światowy Dzień Życia Konsekrowanego przypadający 2 lutego w święto Ofiarowania Pańskiego, ustanowiony przez papieża Jana Pawła II w 1997 r. stwarza dogodną okazję do głębszej refleksji Kościoła nad darem życia poświęconego Bogu. W tym dniu modlimy się za wszystkie osoby konsekrowane, które przez profesję rad ewangelicznych czystości, ubóstwa  i posłuszeństwa  żyją dla  Jezusa – Mistrza i Oblubieńca. Na temat ważności i potrzeby życia konsekrowanego wielokrotnie wypowiadali się ostatni   papieże.

Zacytujmy zatem słowa zaczerpnięte z  homilii Świętego Jana Pawła II: „W blasku światła, z wiarą i nadzieją Kościół obchodzi Dzień Życia Konsekrowanego. Ci, którzy na zawsze ofiarowali siebie Chrystusowi dla Królestwa Bożego, są wezwani, by ponowić swoje «tak» w odpowiedzi na wyjątkowe powołanie, jakie otrzymali. Drodzy zakonnicy i zakonnice! Jakże wspaniałą okazję stanowi ten dzień wam poświęcony, aby z entuzjazmem i wielkodusznie, jak wtedy, gdy po raz pierwszy składaliście śluby, potwierdzić waszą wierność Bogu! Codziennie z radością i przekonaniem powtarzajcie wasze «tak» Bogu – Miłości. W ukryciu klasztoru klauzurowego lub pośród ubogich i zepchniętych na margines, wśród młodzieży lub w strukturach kościelnych, w różnych dziedzinach apostolatu lub na terenach misyjnych — Bóg chce, abyście byli wierni Jego miłości i całkowicie oddani służbie dla dobra waszych braci. To właśnie jest ów cenny wkład, jaki możecie ofiarować Kościołowi, aby Ewangelia nadziei dotarła do ludzi naszych czasów. Patrzymy na Dziewicę, która ofiarowuje swego Syna w świątyni jerozolimskiej. Maryja jest zatem pierwszym i najwyższym wzorem dla każdej osoby konsekrowanej. Pozwólcie Jej, by was prowadziła, drodzy bracia i siostry. Uciekajcie się do Jej pomocy z pokorną ufnością, zwłaszcza w chwilach próby”.

                                                                                                                                Rzym 2004.02.02

 

Do osób konsekrowanych zwracał się także papież Benedykt XVI: „Drodzy bracia i siostry, w święto Ofiarowania Pańskiego Kościół obchodzi Dzień Życia Konsekrowanego. Jest to sprzyjająca okazja do wielbienia Pana i dziękowania Mu za nieoceniony dar, jakim jest życie konsekrowane w jego różnych formach. Jest to jednocześnie bodziec do szerzenia wśród całego Ludu Bożego znajomości tych, którzy całkowicie poświęcili się Bogu, i szacunku dla nich. W istocie, tak jak życie Jezusa, Jego posłuszeństwo i oddanie się Ojcu jest żywą przypowieścią  o «Bogu z nami», podobnie konkretne poświęcenie się osób konsekrowanych Bogu i braciom staje się wymownym znakiem obecności Królestwa Bożego dla współczesnego świata. Wasze całkowite oddanie się w ręce Chrystusa i Kościoła jest mocnym i wyraźnym głoszeniem obecności Boga w języku zrozumiałym dla współczesnych nam ludzi… Pośród Ludu Bożego osoby konsekrowane są niczym strażnicy, dostrzegający i zapowiadający nowe życie, już obecne w naszych dziejach. Drodzy bracia i siostry, niczym płonące świece promieniujcie zawsze i w każdym miejscu miłością Chrystusa, światłości świata. Niech Najświętsza Maryja, Niewiasta konsekrowana, pomaga wam przeżywać w pełni to wasze szczególne powołanie i posłannictwo w Kościele dla zbawienia świata”.

                                                                                                                               Rzym 2006.02.02

 

Papież Franciszek przemawiając na Anioł Pański przy okazji Światowego Dnia Życia Konsekrowanego wskazał, że „osoby konsekrowane wnoszą światło Chrystusa  w najgłębsze mroki tego świata, wszędzie tam gdzie brakuje nadziei… Osoby konsekrowane są znakiem Boga w różnych sferach życia…  Każda osoba konsekrowana jest darem dla ludu Bożego w drodze. Bardzo potrzeba tej obecności, która umacnia i odnawia dzieło głoszenia Ewangelii, wychowania chrześcijańskiego, miłosierdzia wobec najbardziej potrzebujących, modlitwy kontemplacyjnej, zaangażowania  w formację ludzką i duchową młodzieży i rodzin oraz zaangażowanie na rzecz sprawiedliwości  i pokoju w rodzinie ludzkiej… Zastanówmy się, co by się stało, gdyby nie było sióstr; nie było sióstr    w szpitalach, gdyby nie było ich na misjach, gdyby nie było ich w szkołach? Pomyślcie o Kościele bez sióstr zakonnych… Nie, to jest nie do pomyślenia! One są darem, zaczynem niosącym do przodu cały lud Boży. To są wspaniałe kobiety te, które konsekrują swe życie i niosą orędzie Chrystusa… Kościół i świat potrzebują tego świadectwa miłości i miłosierdzia Bożego. Konsekrowani, zakonnicy  i zakonnice świadczą o miłości Boga, mówią o tym, że Bóg jest miłosierny”.

                                                                                                                                Rzym 2014.02.02